Een bittere nasmaak na de laatste oogst
De laatste oogst van het jaar – altijd een bijzonder moment. Maanden van zorg, liefde en hard werk komen samen in die laatste volle honingramen. Vol verwachting wilden we beginnen met het verwerken van de oogst… maar toen voelden we het al: de honingbakken waren wel erg licht.
Een snelle blik in de honingkamer, en het ongeloof sloeg toe.
Lege ramen. Onze heidehoning… gestolen.
Wat een klap. Hoe haal je het in je hoofd om zomaar de honing van een ander mee te nemen? Hebben ze zelf te weinig? Of beseffen ze gewoon niet wat dit betekent – voor ons, voor de bijen, voor het werk dat we erin steken?
Wat het bijna wrang maakt: ze hebben de lege, niet-uitgebouwde ramen netjes teruggehangen. Alsof dat iets goedmaakt. Maar het blijft een pijnlijke diefstal. Maanden werk, zorg en liefde – zomaar weg.
Wij zijn geen hobby-imkers die af en toe wat potjes verkopen. Dit is ons leven, ons bestaan, ons dagelijks werk. Elke pot honing vertelt een verhaal van duizenden bijen, lange dagen en veel toewijding.
Daarom zeggen we het met pijn in het hart maar ook met kracht:
Blijf van andermans spullen af.
Respecteer het werk van de imker, en laat de honing waar hij hoort – bij de bijen, bij ons, bij degenen die er met hart en ziel voor zorgen.
Reactie plaatsen
Reacties